| Author | Message | ||
     Ivan Alexander Username: Humancafe Registered: 12-2017 |
THIS is how things are.  After nearly twenty years of writings on Humancafe, it is easy to get lost in all that had been said. What does it all mean? Are these mere musings of curious fertile minds? Or is there a definitive pattern that describes for us how things are? Taken all together, where does it all go? Have we understood something about our universe that was not there before? Is our existence in the universe an unfathomable mystery, or is it understandable? These are questions that roll around in our minds as we peruse the web of myriad posts found here. When my artist friend in Rome, Alessandro Fornaci, asked me to state this philosophy simply in a one liner, I wrote impromptu on a scrap of paper: The Universe is an intimate interrelationship totality, interconnected from quantum to intergalactic, all balanced in equilibrium emergent as One - manifesting Life, and in us Mind defining Who we are. Universi intimam interrelationship universitate, inter se de quantum ad intergalactic, omnes libratum in aequilibrium emergentium ut Unus - manifestatione Vita, et in nobis Mens definiens, Qui nos sunt. He liked it so much he intended to scrawl it on the wall of his studio as permanent graffiti. But on reflection, it does state rather plainly what had evolved as a philosophy on Humancafe: We are Who we are because of an infinity redefining itself as an intimate identity in us. This is our Who of identity. And as Alan Watts had stated in his In My Own Way, "As the universe manifests itself as an infinite variety of patterns and forms, the more the individual realizes himself to be one with that universe, the more of an individual he becomes." "Καθώς το σύμπαν εκδηλώνεται ως μια άπειρη ποικιλία μοτίβων και μορφών, όσο περισσότερο το άτομο συνειδητοποιεί ότι είναι ένα με αυτό το σύμπαν, τόσο περισσότερο ένα άτομο γίνεται." That is it in a nutshell. But what patterns and forms does the universe manifest? That is where interrelationship kicks in. As Watts said, to be one with that universe is the key to becoming our individual Who we are. Then we are left with resolving what it means to be One with the universe. Is this identity of Self in the universe definable? That depends upon how we view the universe. If it is a Cartesian duality, our human existence separate from the universal reality, then there is no operable definition of our being other than self-reflective philosophical observations of our subjective selves. In more modern times, this self-observation has gravitated around psychology of self-cognition. Scientifically, no matter how we study the human brain, we can find no specific part of the brain that defines our self-consciousness, so we are left with a mystery of who is our Self. However, on a cosmic level, via the mechanism of interrelationship, interrelated infinities, this self-identification of the human mind, as Alan Watts stated, becomes understandable. The more we identify with the infinite, the intergalactic, the more of an individual self we become. That is also the basic premise behind Habeas Mentem, that to become more conscious of our Self, we must be able to more freely occupy our personal space-in-time - to better occupy our personal identity within the infinite interrelationship, self defining structure of the universe. In effect, to better be ourselves, we must be free to be ourselves, to have the mind. In an interrelated universe things are only what the pressure of everything else allowed them to be. That includes our minds. So in an interrelated universe, to be ourselves is conditional on our freedom to be so, to be in the mind. If we are coerced by another mind, then this condition is violated and we are not free to be ourselves. We can still strive for inner freedom, withdraw into ourselves, but we are handicapped in doing so by the pain of others who would stop us. A slave is not free to be themselves, nor is a victim of physical and mental abuse. To truly be who we are, consciously occupying our space-in-time identity, we must be free of coercions. Think of how it was in Communism, where the state propaganda lied to its citizens, and then punished them for not believing the lies, so they were ‘reeducated’ to accept the lies as ‘truth’. That is double coercion, and why the communist system failed miserably. When people are not free to be their personal universal identity, their Who, they suffer, and things fail. Also this is a basic reason why ‘social engineering’ in all forms is basically detrimental to human society, whether from statist, scientific, or religious motivations, because unless individuals are encouraged to agree with these social machinations, they are being coerced into being something they are not. Then their ability to occupy their personal existential identity in their Who consciousness is severely restricted, and their unhappiness leads to social dysfunctions. Society regresses, crime rises, trust fails, and goodwill and human kindness become increasingly scarse. The idea behind Habeas Mentem is that society must honor the rights of individuals, to do things by agreement rather than coercions, for society to be progressive, if it is to be enriched and prosper. This is a fundamental condition for humanity in how things are in the universal existential reality. Obey it and find happiness, or disobey it and find fatalism and despair. This is why freedom is so important to us. There is one additional condition to understanding this universal state of affairs. We must be better aware of how works the universe. This is a universal quest of humanity, starting with ancient speculations on the existence of God, and ending with modern scientific studies of nature and the structure of reality, all the way to Cosmology. This has been ongoing since humans first looked up at the heavens and wondered. However, if we are wrong in our thinking, we come up short on how our human existence fits into universal reality. Are the universe’s self interactions really restricted by the light speed limit? Under Einstein’s theory of relativity, it appears so. But for interrelationship to work on an infinite universal scale there can be no speed limit to information interacting with its interrelations to infinity; it must be instantaneous to work. Something like quantum ‘entanglement’ must be operable to infinite cosmic dimensions, or the whole system gets skewed by the relative slowness of electromagnetic waves propagation. This is what needs to be deconstructed if a universe of infinite interrelations, infinitely interconnected from the quantum to intergalactic reality, is to work as a self-defining mechanism that gives meaning to every part of itself in relation to the whole, including us humans. In a holographic sense, every part of the whole is evident in all of its wholeness. There, there is the trick, that if all information is restricted to Relativity’s speed limit, we live in a Cartesian reality; but if universal information is Entanglement instantaneous, then all definitions from the whole to all its constituent parts is in real time. Then it all works. Part of the problem is that we accepted gravity as a universal constant, Newton’s G, but in reexamining cosmology with a variable-G instead (why gravitationally redshifted interstellar light shows at the Hubble constant), we arrive at a very different universe, one ruled by very high gravity in interstellar space, not expanding, as opposed to one expanding from effects of General Relativity. Different Cosmology, different sense of God, but with inherent effects on human existence. In one we are isolated beings in our existential personal reality, while in the other we are totally integrated beings in our existential cosmic reality. One concept continues with our current understanding how things are, our consciousness limited by the relativistic speed limit; while the other raises world consciousness of Who we are universally, in real time. These are two fundamentally opposed ideas, but their significances are world changing, and immense. And once you are there look back at your universe. What do you see?. . It will depend upon how you see yourself, how you are conscious! That will be different for each one of us, and yet they are all right. You see, only we limit ourselves how the universe looks back upon itself, with our attitude of mind. We do it to ourselves. That is the basic truth of how things are, that we make it so. So when my friend Alessandro in Rome asked me for a one-liner of Humancafe’s philosophy, this was the best I could do. But as this discussion shows, the concept is immensely complex, with many hinged parts that must fit together to make it so. And yet, the underlying concept of interrelationship spanning infinity is surprisingly simple. This is how things are, it is all One. How else is it to be understood?... Discuss. IDA (Discussion) Some key points for discussion, there could be others: 1. Take a poll: a) who thinks all this is too confusing, mere mumblings, that it means nothing? b) who finds this interrelationship idea of totality identity false and objectionable? And if so, why? c) if it is objectionable, who thinks its conceptual conclusion, that we are universally defined ‘free beings’, protecting our human rights free of coercions, is an inalienable right? And if so, discuss why, or why not. | ||
| Ivan Alexander Username: Humancafe Registered: 12-2017 |
ĈI-tio estas kiel aferoj estas.  Post preskaŭ dudek jaroj de skribaĵoj sur Humancafe, ĝi estas facile akiri perdita en ĉiuj kiu estis dirita. Kion ĝi ĉiuj signifas? Estas tiuj nura musings de scivola fekunda mensoj? Aŭ ĉu estas definitiva skemo kiu priskribas por ni kiel aferoj estas? Prenita#? iu kune, kie ĝi iras? Ni komprenis ion pri nia universo kiu ne estis tie antaŭe? Estas nia ekzisto en la universo nesolvebla mistero, aŭ ĉu ĝi estas komprenebla? Ĉi tiuj estas la demandoj kiu ruliĝi ĉirkaŭe en niaj mensoj, kiel ni peruse la # aranea? o de miriado poŝtoj trovita ĉi tie. Kiam mia artista amiko en Romo, Alessandro Fornaci, demandis min deklari#? i tiu filozofio simple en unu ekskursoŝipo, mi skribis impromptu sur peceto de papero: La Universo estas intima interrilataro totality, interligita de kvantumaj al intergalaksia, ĉiuj ekvilibra en ekvilibro emergent kiel Unu - anima Vivo, kaj en la usona Menso difinanta Kiu ni estas. Li ŝatis ĝin tiel multe ke li intencis scrawl ĝin sur la muro de lia studio kiel konstanta graffiti. Sed sur reflekto, ĝi faras ŝtato prefere klare kio devis evoluis kiel filozofio sur Humancafe: Ni estas Kiu ni estas, car de senfineco redifini mem kiel intiman identeco en ni. Ĉi-tio estas niaj, Kiuj de identeco. Kaj kiel Alan Watts deklaris en sia En Mia Propra Vojo, "Kiel la universo manifestiĝas kiel senfina vario de ŝablonoj kaj formoj, la pli la individuo realigas sin por esti unu kun tiu universo, la pli de individua li iĝas." Tio estas unuvorte. Sed kio ŝablonoj kaj formoj faras la universo videbla? Tio estas kie interrilataro piedbatoj en. Kiel Watts diris, por esti unu kun tiu universo estas la ŝlosilo al fariĝanta nia individua Kiu ni estas. Tiam ni estas lasita kun solvanta kio ĝi signifas esti Unu kun la universo. Ĉi-tio estas identeco de la Memo en la universo difinebla? Tio dependas de kiel ni vidas la universo. Se ĝi estas Karteziaj dueco, nia homa ekzisto aparta de la universala realeco, tiam estas no operable difino de nia estanta alia ol mem-reflekta filozofiaj observaĵoj de nia subjektiva memoj. En pli modernaj tempoj, tio ĉi mem-observado havas semajne ĉirkaŭ psikologio de memo-cognition. Science, neniu afero kiom ni studas la homa cerbo, ni povas trovi neniu specifa parto de la cerbo kiu difinas nia memo-konscio, do ni estas lasita kun mistero de kiu estas nia Memo. Tamen, sur kosma nivelo, tra la mekanismo de interrilataro, interrilatigitaj infinities, tio ĉi mem-identigo de la homa menso, kiel Alan Watts deklaris, iĝas komprenebla. La pli ni identigi kun la senfina, la intergalaksia, la pli de individua mem ni fariĝas. Kiu estas ankaŭ la bazan sidejon malantaŭ Habeas Mentem, kiu por fariĝi pli konscia de nia Memo, ni devas esti kapablaj por pli libere okupi nia propra spaco-en-tempo - al pli bona okupi nia persona identeco ene de la senfina interrilataro, mem difini la strukturon de la universo. En efiko, por pli bone esti ni mem, ni devas esti libera por esti ni mem, por havi la menso. En interrilatigitaj universo aferoj estas nur kio la premo de ĉio alia permesis al ili esti. Tio inkludas niaj mensoj. Do en interrilatigitaj universo, por esti ni mem estas kondiĉa sur nia libereco esti tiel, esti en la menso. Se ni estas devigas de alia menso, tiam ĉi tiu kondiĉo estas malobservita kaj ni ne estas liberaj esti ni mem. Ni ankoraŭ povas strebi por interna libereco, retiri en nin mem, sed ni estas malpliigita en tiel fari de la doloro de aliaj kiu volus haltigi nin. Sklavo ne estas libera esti si mem, nek estas viktimo de fizika kaj mensa misuzo. Por vere esti kiu ni estas, konscie okupante nia spaco-en-tempo identeco, ni devas esti liberaj de coercions. Pensas de kiel ĝi estis en Komunismo, kie la ŝtata propagando mensogis al ĝiaj civitanoj, kaj tiam punis ilin por ne kredi la mensogojn, tiel ke ili estis 'reeducated' akcepti la mensogoj kiel 'vero'. Tio estas duobla trudo, kaj kial la komunista sistemo malsukcesis mizere. Kiam oni ne estas libera esti ilia persona universala identeco, ilia Kiu, ili suferas, kaj aferoj malsukcesas. Ankaŭ ĉi-tio estas unu baza kialo kial 'socia inĝenieristiko' en ĉiuj formoj estas esence malutila al la homa socio, ĉu de statist, scienca, aŭ religiaj instigoj, ĉar krom se individuoj estas instigitaj por konsentas kun ĉi tiuj socia maĥinacioj, ili estas estanta sekretariejo en estanta io ili ne estas. Tiam ilia kapablo okupi sian propran ekzisteca identeco en ilia Kiu konscio estas severe limigita, kaj ilia malfeliĉo kondukas al sociaj misfunkcioj. Socio regresses, krimo # alti? o, fido malsukcesas, kaj bonvolo kaj homa bonkoreco fari? i#? iufoje pli scarse. La ideo malantaŭ Habeas Mentem estas ke socio devas honori la rajtoj de individuoj, fari aferojn de interkonsento prefere ol coercions, por la socio por esti progresema, se ĝi estas al esti riĉigita kaj prosperi. Ĉi-tio estas fundamenta kondiĉo por la homaro en kiel aferoj estas en la universala ekzisteca realeco. Obei ĝin kaj trovi feliĉon, aŭ malobeu ĝin kaj trovi fatalismo kaj malespero. Tio ĉi estas kial libereco estas tiel grava al ni. Estas unu plia kondiĉo por la kompreno de tiu universala stato de aferoj. Ni devas esti bone konscia de kiel funkcias la universo. Ĉi-tio estas universala serĉo de homeco, komencante kun antikva konjektoj sur la ekzisto de Dio, kaj finantaj kun modernaj sciencaj studoj de la naturo kaj la strukturo de la realeco, ĉiuj la vojo al Kosmologio. Tio estis daŭranta ekde homoj unue rigardis supren al la ĉielo kaj miris. Tamen, se ni eraras en nia pensado, ni venis supren mallonga sur kiel nia homa ekzisto konvenas en la universala realo. Estas la universo mem interagoj vere limigita per la lumo rapido limo? Sub Einstein teorio de relativeco, ĝi aperas tiel. Sed por interrilataro al laboro sur senfina universala skalo tie povas esti neniu rapido limo por informo interrilatanta kun ĝia interrelations al senfineco; ĝi devas esti tuja labori. Io kiel kvantumaj 'implikiĝo' devas esti operable al senfina kosma grandecoj, aŭ la tuta sistemo ricevas oblikvan de la relativa malrapideco de elektromagnetaj ondoj disvastigo. Ĉi-tio estas kio devas esti deconstructed se la universo de senfina interrelations, senfine interligita de la kvantumaj al intergalaksia # reala? o, estas labori kiel mem-difinaj mekanismo kiu donas signifon al ĉiu parto de ĝi mem en rilato al la tuto, inkluzive de ni homoj. En holografia sento, iu parto de la tuto estas evidenta en#? iu de#? ia wholeness. Tie, tie estas la lertaĵo, ke se ĉiuj informo estas restriktita al Relativeco la rapido limo, ni vivas en Karteziaj realaĵo; sed se universala informo estas Implikiĝo tuja, tiam ĉiuj difinoj de la tuta al ĉiuj ĝiaj konsistigaj partoj estas en vera tempo. Tiam? i#? iu laboras. Parto de la problemo estas, ke ni akceptis gravito kiel universala konstanto, Newton G, sed en reexamining kosmologio kun variablo-G # anstata? (kial gravitationally redshifted interstela lumo montras ĉe la Hubble konstanto), ni alvenos ĉe tre malsamaj universo, unu regata de tre alta graveco en interstela spaco, ne vastiganta, kiel oponita al unu vastiganta de la efikoj de Ĝenerala Relativeco. Malsamaj Kosmologio, malsama sento de Dio, sed kun la esenca efikoj sur homa ekzisto. En unu, ni estas izolitaj estaĵoj en nia ekzisteca propra # reala? o, dum en la aliaj ni estas tute integrita estaĵoj en nia ekzisteca kosma realaĵo. Unu koncepto daŭrigas kun nia nuna kompreno de kiel aferoj estas, nia konscio limigita de la relativistic rapido limo; dum la aliaj levas monda konscio de Kiu ni estas universale, en reala tempo. Tiuj estas du fundamente kontraŭaj ideoj, sed ilia significances mondo estas ŝanĝanta, kaj grandega. Kaj unufoje vi estas tie rigardi reen#? e via universo. Kion vi vidas?. . Ĝi dependos sur kiel vi vidas vin mem, kiel vi estas konscia! Ke estos malsama por ĉiu el ni, kaj tamen ili estas ĉiuj pravas. Vi vidas, nur ni limigas nin al tio, kiel la universo aspektas reen sur si mem, kun nia sinteno de menso. Ni faras ĝin por ni mem. Tio estas la baza vero de kiel aferoj estas, ke ni faras ĝin tiel. Do kiam mia amiko Alessandro en Romo, demandis min por unu-ekskursoŝipo de Humancafe la filozofio, ĉi tiu estis la plej bona kiun mi povis fari. Sed kiel tio ĉi diskuto montras, la koncepto estas tre kompleksa, kun multaj abisagraban partoj kiuj devas konveni kune por fari ĝin tiel. Kaj tamen, la fundamenta koncepto de interrilataro spanning senfineco estas surprize simpla. Ĉi-tio estas kiel aferoj estas,? i estas#? iu Unu. Kiom alia estas, ke ĝi estu komprenata?... Diskuti. IDA (Diskuto) Kelkaj ŝlosilaj punktoj por diskuto, tie povus esti aliaj: |